MAHIMAN

سفره ماهی آب شیرین با نام های هیستریکس و ماترو نیز شناخته می شود. در کل سفره ماهیان دارای 19 گونه ی متفاوت هستند که دو گونه ی آن ها در آب های شیرین زندگی می کنند. زیستگاه این ماهی رودخانه های جنوب شرقی آمریکا می باشد. دارای بدنی دوار می باشد که سایز آن از 25 سانتی متر تا 1 متر متفاوت است. سفره ماهی آب شیرین دارای دندان هایی در قسمت زیری بدنی است. برخی از گونه های این ماهی دارای دمی زهراگین هستند که این ویژگی آن ها را از پیرانا ها نیز خطرناک تر می کند.

پی هاش 6.5 تا 6.8 و دمای 25 درجه ی سانتی گراد برای این ماهی مناسب است. سفره ماهیان آب شیرین ماهیانی صلح جو هستند که تا 10 سال عمر می نمایند. این ماهیان به آکواریومی با حجم 400 گالن نیاز دارند. معمولا" به صورت تک نگهداری می شوند. چرا که در زمان همسر طلبی، معمولا" رفتارهای ماهی نر موجب مرگ ماهی ماده می گردد.

نگهداری از این ماهیان کار آسانی نیست. فیلتراسیون مناسب و کنترل مکرر میزان نیترات آب الزامی است. همچنین بخاری مورد استفاده در آکواریوم این ماهی باید دارای حفاظ باشد. در غیر این صورت در صورت برخورد ماهی به بخاری، ماهی به شدت دچار سوختگی می شود.

ماهی نر به وسیله ی لوله ی جفتگیری خود از ماهی ماده تشخیص داده می شود. تکثیر این ماهی در صورت انتخاب جفت مناسب کار آسانی است. لازم به ذکر است که بیشتر گونه های سفره ماهیان بچه های خود را به صورت زنده به دنیا می آورند.

غذاهای باکیفیت همچون میگو و دل، انواع نرم تنان مانند صدف و حلزون و خزندگانی چون کرم خاکی برای این ماهی مناسب اند.

ماهیان کف زی مانند لجن خوارها برای نگهداری با این کاهی مناسب نیستند. زیرا به قسمت زیر شکم سفره ماهی صدمه وارد می کنند.

سفره ماهی آب شیرین

امتیاز مطلب : 0

تعداد امتیازدهندگان : 0

مجموع امتیاز : 0

ماهی سورم

جمعه 10 آذر 1391 ساعت 10:59 | بازدید : 286 | نویسنده : [cb:post_author_name] | ( نظرات )

سوروم ماهی نسبتا صلح جو و بومی آمریکای جنوبی و رودخانه آمازون است و تا 20 سانتیمتر رشد می کند . هر چند نباید زیاد به صلح جویی این ماهی دل بست چون بسیار حساس و قدرتمنداست و حتی پیراناها هم جرات نزدیک شدن و درگیری با این ماهی را ندارند. بخاطر وجود آرواره های قوی و دندانها تیز در جلوی آرواره ها .
سورم ها مثل سایر سیکلیدها گیاهان آکواریومی را از بین میبرند. به همین دلیل بهتراست از گیاهان مصنوعی در مخزن این ماهی ها استفاده بشود . همینطور این ماهی ها عادت به حفر ماسه دارند که باعث گل آلود شدن آب مخزن میشود و به همین دلیل باید فیلترهای قوی ای را در آکواریوم این ماهی ها نصب کرد . شرایط مناسب برای نگهداری آنها دمای بین 24 تا 28 درجه و سختی آب dH 4 - 6 و pH آب 6 - 6.5 درجه است . سورم ها انواع غذاهای بسته بندی شده تترا بصورت پلت رو دوست دارند . همینطور از سبزیجات تازه ای مثل کاهو و اسفناج و کدو و نخود فرنگی آب پز پوست کنده هم میخورند . سورم ها خجالتی هستند و عادت به مخفی شدن دارند و مثل سایر سیکلید ها علاقه به پنهان شدن در کوزه های سفالی بزرگ دارند . عاملی که باعث می شود تا این ماهی نزد ماهی های دیگر خطرناک جلوه کند دندان های جلویی این ماهی هست . سوروم ها در سه رنگ طلایی ، سبز و فیروزه ای در بازار یافت میشنوند . باله های شکمی به رنگ مسی و 9 - 8 خط عمودی تیره رنگ در طول بدن به چشم می خورد . این خطوط بیشتر در دوران جوانی ظاهر می شنوند و با بزرگ شدن و بالغ شدن سوروم ها تنها نیمی از آنها که به باله ی دمی ماهی نزدیک تر هستند باقی می مانند و باقی محو میشوند . با این حال این ماهی قادراست تا این خطوط و رنگ های بدنش رو روشن و خاموش کند . چشمان این ماهی رنگ شاخصی از قرمز و نارنجی دارند .

باله ی پشتی و مخرجی ماهی نر در مقایسه با ماده نوک تیز تر و اندازه اش هم بلندتر از باله ی ماده است که این باله ها در ماهی نر تا نزدیکی باله ی دمی کشیده شده است. رنگ نر و ماده در حالت کلی یکی است ولی ماده ها کمی رنگ پریده تر بوده و خطوط آبی رنگ در سر ماده ها خیلی کم است یا اصلن وجود ندارد . نر بالغ باله های بلندتر و نوک تیز تری دارد.ماهی ماده ( بالغ ) نقطه ی تیره رنگی روی باله ی پشتی درست در بالای دومین راه خود ( بین دومین و آخرین راه ) دارد . در طول دوران تکثیر پرخاشگر می شوند و به تعقیب ماهی های دیگر می پردازند . برای تکثیر باید اجازه داد ماهی جفت خودش را خودش انتخاب کند و بخاطر مشکل پسند بودن این کار ممکن است زمان زیادی طول بکشد . اولین نشانه ی انتخاب جفت , قفل کردن لبها و مجادله ی بین جفت غالب با نرهای دیگر است . تکثیر آنها باید در تانکی مجزا انجام بشود .

کف مخزن باید از سنگ های تیره رنگ پوشیده شده باشد . این ماهی از داشتن مکان هایی برای مخفی شدن خوشش می آید که میشود از گلدان های سفالی استفاده کرد که علاوه بر ایجاد مکانی برای مخفی شدن سوروم ها , بستر مناسبی هم برای تخم ریزی آنها فراهم می شود . همچنین سوروم ها نسبت به شرایط بد آب حساس هستند چون بسیاری از بیماری ها به خاطر شرایط نا مطلوب آب در مخزن بوجود می آید . بعد از تخم ریزی بطور کامل از تخم ها نگهداری می کنند . ماهی ماده بالای سر تخم هایی که گاه تا 1000 عدد میرسد ایستاده و از آنها مراقبت می کند . بچه در دهان والدین مراقبت می شود و فقط برای شکار کردن و غذا خوردن بیرون می آید . غذای مناسب برای بچه ها، آرتمیای تازه از تخم در آمده و یا ذرات ریز غذای خشک است .

امتیاز مطلب : 0

تعداد امتیازدهندگان : 0

مجموع امتیاز : 0

مطلب وعکس درباری ماهی شیشه ای

جمعه 10 آذر 1391 ساعت 10:57 | بازدید : 370 | نویسنده : [cb:post_author_name] | ( نظرات )

گلاس فيش يا ماهيان شيشه اي متعلق به خانواده Chandidae يا Ambassidae شامل همه ماهياني است كه داراي بدن شفاف مي باشند . آنها بومي آسيا به خصوص پاكستان ، هند ، نپال ، بنگلادش ، ميانمار و تايلند بوده و تا اندازه 9-8 سانتي متري رشد مي كنند . بدن ماهي بسيار كوچك بوده و داراي نقاط سياه و قرمز بر روي فلس ها است . نخاع ماهي از ميان بدن آن قابل مشاهده مي باشد . اين ماهيان به آرامي در آبها ، چشمه هاي تميز ، كانالها ، استخرها و در شاليزارها شنا مي كنند . آنها شناگرهاي ماهري در سطح مياني آكواريم ها بوده و در اسارت در صورت ايجاد شرايط مناسب آب ، در سلامت كامل خواهند بود .
كيفيت پايدار آب ، درجه حرارت و سطوح PH از شرايط زيستي اين ماهيان مي باشد . دماي آب بين 30 – 26 درجه و PH 8/6 و 7 مناسب است . بعضي از گونه هاي گلاس فيش در آبهاي لب شور نيز زندگي مي كنند . ماهيان اهلي زندگي گروهي را ترجيح مي دهند . تمايل آنها به گاز گرفتن باله هاي ساير ماهيان به خصوص اگر محل زندگي به اندازه كافي بزرگ نباشد ، زياد است . در محيط وحشي آنها گوشتخوار بوده و به همين دليل به غذاي گوشتي تحت شرايط آكواريوم علاقمندند .
با وجود اينكه گيلاس فيش هاي وحشي تقريبا شفاف هستند ولي اغلب به منظور تجارت ، مواد رنگي غيرسمي به دليل ايجاد رنگ هاي نئون درخشان به ماهي تزريق مي شود كه دوام رنگ تا 4-3 ماه مي باشد . عمليات رنگ كردن موجب استرس ماهي شده و مستعد بيماري مي شوند و نيز تزريقات منجر به تلفات شديد ماهي مي گردد . بررسي اخير در كشور انگلستان نشان مي دهد كه بالغ بر 40% گلاس فيش هاي رنگي به ويروس لنفوسيت ها معروف به قارچهاي پنبه اي مبتلا مي شوند .
آنها با تتراها ، بارب ها ، راس بوراس ، ماهي رنگين كمان ، live bearers ، گورامي و كت فيش سازگار هستند . بيماري مرسوم آنها پوسيدگي باله ها و آلودگي پوستي است . 4 گونه از اين ماهيان شامل : Chanda ranga , C lala , C nama & C baculis عموما" براي تجارت در نظر گرفته مي شوند .
گونه Chanda ranga معرف به گلاس فيش هندي يا گلاس perch هندي داراي بدني فشرده از پهلو ، گاهي اوقات داراي اشكال تخم مرغي مي باشد . پيشاني ماهي برجسته ، پشت ماهي كماني شكل داراي 2 باله مجزا به اضافه يك باله بلند مخرجي است . بدن شفاف ماهي در بازتاب نور به رنگ كهربايي مايل به سبز رنگين كماني مشاهده مي شود . باله ها شفاف هستند . رنگ بدن بستگي به محل زندگي ماهي دارد . آنها تحت شرايط نورهاي فرابنقش يا در آكواريوم هاي مدرن داراي لايه هاي تاريك با بهترين رنگ قابل مشاهده اند . حداكثر اندازه قابل دسترسي 9 سانتي متر است . آنها به آب با شرايط PH بين 5/8 – 7 و دماي بين 30- 28 درجه نياز دارند و اضافه كردن 5/1 – 1 % نمك به آب ايده آل است .نرها داراي رنگ زرد بيشتري هستند و در فصل تخم ريزي ، رنگ آبي رنگين كماني در حاشيه باله هاي پشتي ديده مي شود .
C lala معروف به گلاس فيش هندي در نواحي خليج دهانه رودخانه ها كشور هند ، تايلند و ميانمار يافت مي شوند . ماده ها برخلاف نرها داراي رنگ آبي در حاشيه باله هاي پشتي و مخرجي نمي باشند . اين ماهيها در دنياي وحش در گروههاي بزرگ ديده مي شوند به همين دليل بهتر است به صورت گروهي در آكواريوم نگهداري شوند . سختي متوسط آب با PH بيش از خنثي ( 5/7 – 2/7 ) و دماي آب بين 26 – 24 درجه ( 25 درجه ايده آل است ) براي اين گونه مناسب است . آنها غذاي زنده را به جاي غذاهاي پولكي و پلت ترجيح مي دهند . اين گونه در آكواريوم حاوي گياهان آبي به دليل شرايط مناسب آب تكثير مي يابد .
C nama معروف به glass-perchlet دراز يا گلاس فيش هندي بومي خليج دهانه رودخانه ها در شبه قاره هند مي باشند . در تجارت ، بيشتر گونه هاي اين ماهي را با رنگهاي فلورسنت رنگ مي كنند . سختي متوسط آب با PH كمي بيش از خنثي براي آنها مناسب است . دماي آب مي تواند بين 28 – 26 درجه باشد اما در هر صورت آنها در محيط هاي سردتر يا گرم تر بخوبي سازش مي يابند . به دليل لب شور بودن اين ماهي ، آب با شوري پايين براي آنها مناسب است . نرها داراي باله هاي كمي بلندتر و رنگ هاي روشنتري مي باشند . اين نوع ماهي در شرايط اسارت تكثير مي يابد .
C baculis با عنوان گلاس فيش Burmese كوچكترين آنها در بين گلاس فيش ها است . آنها صلح جو اما خجالتي بوده و محل هاي آفتابي را ترجيح مي دهند . كمي شوري آب با PH 7 و دماي 27-24 درجه براي آنها مناسب است . آنها شناگرهاي سطوح مياني آب و گوشتخوارند . تغذيه با غذاهاي پولكي براي آنها مشكل است . حداكثر اندازه آنها 4 سانتي متر است.

امتیاز مطلب : 0

تعداد امتیازدهندگان : 0

مجموع امتیاز : 0

مطلب وعکس درباری ماهی اب شور

جمعه 10 آذر 1391 ساعت 10:53 | بازدید : 2953 | نویسنده : [cb:post_author_name] | ( نظرات )

سنگ ماهي آب شيرين با نام شيرماهي آب شيرين نیز شناخته می شود. سنگ ماهی در شرایط ایده آل تا سی سانتی متر رشد می کند. اولین نکته برای رسیدن به این اندازه، نگهداری سنگ ماهی در آب نیمه شور است. چرا که این ماهی جزئ ماهیان لب شور است.

سنگ ماهی به آکواریومی با حجم ۲۲۰ لیتر، دمای ۲۲ تا ۲۸ درجه ی سانتی گراد و پی هاش ۷.۸ تا ۸.۵ نیاز دارد.

تعیین جنسیت این ماهی کار بسیار دشواری است و تکثیر آن در آکواریوم نیز به ندرت دیده شده است.

سنگ ماهی از دسته ماهیان گوشتخوار است. این ماهی اغلب در طبيعت جايي كمين مي كند و سخت پوستان و ماهي هاي كوچك را شكار مي كند. در آكواريوم نيز اگر بتوانید اين ماهي را به همين نحو تغذيه كنيد بهتر است. در غیر این صورت مي توانيد اين ماهي را با گوشت ميگو، صدف دو كفه اي و گوشت ماهي تغذيه كنيد. اما يا بايد غذا را به وسيله پنس در دهان او قرار دهيد يا غذا را طوري رها كرده که درست مقابل دهانش قرار گيرد.

سنگ ماهی آب شیرین

مطالب مرتبط: ماهیان لب شور ، لجن خوار ، تارگت پوفر ، سیلور اسکات

وشته شده در چهارشنبه نوزدهم مهر 1391ساعت 0:2 توسط سعید | 3 نظر

ماهی تارگت پوفر با نام پوفر دو نقطه نیز شناخته می شود. زیستگاه این ماهی جنوب آسیا است. بدن این ماهی به رنگ قهوه ای تیره تا روشن است. قسمت زیر شکم ماهی نیز سفید و بی رنگ است. سرتاسر بدن این ماهی دارای نقطه هایی است و یک نقطه ی برجسته نیز در قسمت میان دم و بدن ماهی وجود دارد. تارگت پوفر از جمله ماهیان لب شور است. این بدان معنی است که زیستگاه طبیعی ماهی در آب های شور و نیمه شور است. اما توانایی زندگی در آب های شیرین را نیز دارد.

آکواریومی شامل پوشش گیاهی انبوه برای این ماهی مناسب است. ماهی تارگت پوفر سازگاری خوبی با هم نوعان خود دارد و نگهداری آن ها در کنار هم مشکلی ایجاد نخواهد کرد. دمای 23.5 تا 27.5 درجه ی سانتی گراد و پی هاش 6.5 تا 7.5 برای این ماهی مناسب است.

تکثیر این ماهی تنها در آب های نیمه شور امکان پذیر است. ماهیان تارگت پوفر ترجیح می دهند که بر روی سطحی صاف تخمریزی نمایند. قبل از تخمریزی، جفت ماهی ها به تمیز کردن سطحی صاف مانند یک تخته سنگ می پردازند. سپس هر دو در یک زمان شروع به مالیدن سطح زیرین بدن خود به تخته سنگ می کنند. در همین حین ماهی ماده تخمریزی نموده و ماهی نر نیز تخم ها را بارور می نماید. لاروها پس از 5 تا 6 روز از تخم خارج شده و در این زمان باید آن ها را با نوزاد میگوی آب شور تغذیه نمود.

استفاده از غذاهایی همچون کرم ها، حلزون و میگو در رژیم غذایی این ماهی کمک فراوانی به رشد و شادابی ماهی می کند. با توجه به این که دندان های ماهی تارگت پوفر رشد مداوم و نسبتا" سریعی دارند، استفاده از غذاهایی مانند حلزون که دارای پوشش محافظ خارجی است موجب کاهش رشد دندان ها می شود.

تارگت پوفر با ماهیانی همچون بارب، گورامی، شارک، ماهیان رنگین کمانی، انواع لوچ ها و برخی از گربه ماهیان سازگاری دارد.

تارگت پوفر

مطالب مرتبط: ماهیان لب شور ، اسکات ، آنجل مونو ، ماهی تیرانداز

وشته شده در پنجشنبه بیست و سوم شهریور 1391ساعت 0:2 توسط سعید | نظر بدهید

ماهی سیلور اسکات از جمله ماهیان آب های نیمه شور است و از نظر دسته بندی در دسته ی ماهیان لب شور قرار می گیرد. سیلور اسکات دارای بدنی تماما" نقره ای با خال هایی سیاه بر روی آن است. دم این ماهی نیز به رنگ سبز - زرد است.

سیلور اسکات به آکواریومی با حداقل حجم 50 گالن همراه با گیاه و فضاهایی برای پنهان شدن نیاز دارد. بهتر است که آب آکواریوم این ماهی آبی نیمه شور باشد. برای این منظور به ازای هر دو گالن آب، 3 تا 4 قاشق چای خوری نمک به آب اضافه کنید. به دلیل نیمه شور بودن آب آکواریوم این ماهی، باید توجه داشت که گیاهان مورد استفاده در این آکواریوم سازگار با شرایط ذکر شده باشند. دمای 20 تا 28 درجه ی سانتی گراد و پی هاش 7.6 تا 7.8 برای ماهی اسکات مناسب است.

ماهی سیلور اسکات به سادگی در آب های شور اقیانوس تخمریزی می نماید. اما شرایط تخمریزی این ماهی در آب نیمه شور تا حدودی ناشناخته است. انتقال این ماهی از آب نیمه شور به آب شور موجب شادابی و طراوت پوست این ماهی در طول زمان می گردد.

رژیم غذایی ماهی سیلور اسکات باید بر پایه ی غذاهای گیاهی باشد و غذاهای پروتئینی نیز در کنار آن قرار گیرد. غذاهایی همچون جلبک دریایی تازه یا خشک شده، کاهو، میگوی آب شور و غذاهای خشک باکیفیت برای این ماهی مناسبند.

ماهی سیلور اسکات با ماهی هایی همچون پوفر، آنجل مونو، ماهی آب پاش و سایر ماهیان آب های نیمه شور سازگاری دارد.

سیلور اسکات

مطالب مرتبط: ماهیان لب شور ، ماهی اسکات ، ماهی تیر انداز ، فاهاکا پوفر

وشته شده در پنجشنبه شانزدهم شهریور 1391ساعت 0:2 توسط سعید | 3 نظر

پوفر فیگور8 دارای رنگی قهوه ای تا سبز بر روی بدن و قسمتی سفید رنگ در زیر شکم است. بر روی بدن این ماهی خط هایی زرد رنگ به شکل های مختلف وجود دارد که چهره ای زیبا به این ماهی بخشیده است. چندین نقطه ی سیاه با حاشیه ی زرد رنگ نیز بر روی دم و دماغ ماهی وجود دارد. پوفر فیگور8 از جمله ماهیان لب شور است. این بدان معنی است که زیستگاه طبیعی ماهی در آب های شور و نیمه شور است. اما توانایی زندگی در آب های شیرین را نیز دارا می باشد.

بهترین شرایط برای زندگی این ماهی، آکواریومی با آب نیمه شور، به همراه گیاه و تزئینات سنگی و همچنین به همراه کفی پوشیده از سنگ های بسیار ریز است. پوفر فیگور8 در بیشتر مواقع رفتاری پرخاشگرانه با سایر هم نوعان خود انجام می دهد. به همین دلیل توصیه به می شود که این ماهی با هم نوعان خود در یک آکواریوم نگهداری نشود. دمای 23.5 تا 27.5 درجه ی سانتی گراد و پی هاش 7.0 تا 8.0 برای این ماهی مناسب است.

در زمان تولید مثل، تخمریزی در کف آکواریوم یا بر روی سنگی صاف انجام می پذیرد. پس از تخمریزی، ماهی نر به مدت 7 روز از تخم ها مراقبت می کند تا لاروها از تخم خارج شوند. لازم به ذکر است که ماهی پوفر تنها در آب نیمه شور تخمریزی می نماید و تخمریزی این ماهی در آب های شیرین تا به حال مشاهده نشده است.

ماهی پوفر فیگور8 باید با انواع نرم تنان مانند میگو، کرم خاکی، کرم خونی و جانداران ریز اقیانوس تغذیه شود.

ماهی پوفر فیگور8 با ماهیانی چون آنجل مونو، اسکات، ماهی تیرانداز و سایر گونه های پوفر سازگاری دارد.

پوفر فیگور8

مطالب مرتبط: آنجل مونو ، ماهیان آب نیمه شور ، ماهی اسکات ، گاو ماهی ، فاهاکا پوفر

شده در یکشنبه دوازدهم شهریور 1391ساعت 0:2 توسط سعید | نظر بدهید

اسکات قرمز، اسکات سر قرمز یا اسکات رد هد از جمله ماهیان لب شور است که توانایی سازگاری و زندگی در آب های شیرین را دارد. تفاوت این ماهی با سایر گونه های اسکات، رنگ قرمز بر روی سر این ماهی است. هرچه سن ماهی بیشتر شود نقاط بر روی بدن تیره تر شده و پشت ماهی، کوهان مانند می شود. زیستگاه این ماهی هند و اقیانوس آرام است و در اصل این ماهی بومی آب های نیمه شور است.

اسکات به آکواریومی با حداقل حجم 50 گالن همراه با گیاه و فضاهایی برای پنهان شدن نیاز دارد. بهتر است که آب آکواریوم این ماهی آبی نیمه شور باشد. برای این منظور به ازای هر دو گالن آب، 3 تا 4 قاشق چای خوری نمک به آب اضافه کنید. به دلیل نیمه شور بودن آب آکواریوم این ماهی، باید توجه داشت که گیاهان مورد استفاده در این آکواریوم سازگار با شرایط ذکر شده باشند. دمای 20 تا 28 درجه ی سانتی گراد و پی هاش 7.6 تا 7.8 برای ماهی اسکات مناسب است.

ماهی اسکات به سادگی در آب های شور اقیانوس تخمریزی می نماید. اما شرایط تخمریزی این ماهی در آب نیمه شور تا حدودی ناشناخته است. انتقال این ماهی از آب نیمه شور به آب شور موجب شادابی و طراوت پوست این ماهی در طول زمان می گردد.

رژیم غذایی ماهی اسکات باید بر پایه ی غذاهای گیاهی باشد و غذاهای پروتئینی نیز در کنار آن قرار گیرد. غذاهایی همچون جلبک دریایی تازه یا خشک شده، کاهو، میگوی آب شور و غذاهای خشک باکیفیت برای این ماهی مناسبند.

ماهی اسکات با ماهی هایی همچون پوفر، آنجل مونو، ماهی آب پاش و سایر ماهیان آب های نیمه شور سازگاری دارد.

اسکات قرمز

امتیاز مطلب : 0

تعداد امتیازدهندگان : 0

مجموع امتیاز : 0

ماهی بلک گوست

جمعه 10 آذر 1391 ساعت 10:51 | بازدید : 314 | نویسنده : [cb:post_author_name] | ( نظرات )

بلک گوست، روح ماهي یا روح سیاه ماهي ای است كه جز در يك مورد هرگز در آکواریوم تكثير نشده است و تماماً با صيد از طبيعت وارد بازار مي شود بطور كلي در رودخانه ي آمازون و شاخه هاي منتهي به اين رودخانه و نيز در رودخانه هاي پاراگوئه يافت مي شود . دليل نامگذاري اين ماهي به نام روح سياه بدين دليل است كه افراد بومي و محلي بر اين باورند كه روح خويشاوندان مرده ي آنها در اين ماهي ها زندگي مي كنند.این ماهی جزء دسته ی ماهیان نایف می باشد.در كل آب كهنه براي اين ماهي بهتر است.اگر آب آکواریوم به طور منظم تعویض شود و بيش از حد به آنها غذا داده نشود به خوبي رشد خواهند كرد و سالم خواهند ماند.اين ماهي اغلب ترجيه مي دهد تا در تاريكي شب كارهاي خود را انجام دهد و به تكاپو در آكواريوم بپردازد.ماهيان بسيار جالبي هستند كه اكثر افراد را مجذوب خود مي سازند و دليل اين جذابيت آنها برخي از رفتارهاي خارق العاده ي آنهاست كه در زير به ذكر آنها مي پردازيم.يكي از عادت هاي آنها شنا كردن موج وار ، وارونه شنا كردن و عقب عقب حركت كردنشان است . اين ماهي قادر است به همان خوبي كه به جلو حركت مي كند به عقب نيز حركت كند.همچنين از ديگر رفتارهای جالب آن ها اين است كه خيلي زود ياد مي گيرند كه از دست شما غذا بخورند .
روح ماهي ها مي توانند تا حدود 50-40 سانتي متر رشد كنند . ولي به طور متوسط تا حدود 30 سانتي متر رشد مي كنند البته شايد يكي از دلايل رشد كم تر آنها نگهداري روح ماهي در تانك هاي كوچك مي باشد.اين ماهي در سه رنگ مختلف وجود دارد.يكي از نكات مهم در نگهداري آن ها كه اغلب نيز مراعات نمي شود اين است كه نبايد دو روح ماهي سياه را با هم در يك تانك نگهداری نمود در اين صورت آن ها به مجادله با يكديگر خواهند پرداخت و اين شرايط وقتي وخيم تر مي شود كه آكواريوم شما كوچك باشد.از ديگر نكات مهم در رابطه با روح ماهي اين است كه حتماً بايد در آكواريوم مكاني براي مخفي شدن آن ها وجود داشته باشد.براي اين منظور مي توانيداز صخره ها و دكورهاي سراميكي استفاده كنيد.همچنين اگر در آكواريوم گياه آبزي به اندازه ي كافي وجود داشته باشد، اين گياهان مي توانند آشيانه ي مناسبي را بطور طبيعي براي اين ماهي به وجود آورند.در صورت عدم وجود چنين مكاني ماهي خود را به گوشه هاي بخاري ، فيلتر و ... نزديك مي كند.البته راهي نيز براي كلك زدن به آنها وجود دارد.براي اين منظور تكه اي از سفالي كه در بام ساختمان به كار مي رود به شيشه ي روبروي آكواريوم تكيه دهيد (براي اين منظور مي توانيد از تكه سنگي صاف نيز استفاده كنيد) در اين صورت ماهي به طور مداوم سعي مي كند كه خود را در آنجا پنهان كند.بدین ترتيب شما مي توانيد بیشتر اوقات، ماهي را در جلو يا مركز آكواريوم مشاهده كنيد .
روح ماهي سياه غذاهاي زنده ي كوچك را به خوبي مي خورد.اليته اغلب مي توان با غذاهاي يخ زده و يا حاضري ديگر آن ها را تغذيه کرد.بيماري هاي شايع اين ماهي شامل انگل ها و ايك ( سفيدك )است.اين ماهي آكواريومي با نور ملایم را ترجيه مي دهد.سعي كنيد براي پوشش تانك اين ماهي از سنگ هاي روشن استفاده كنيد تا روح ماهي به خوبي جلوه كند و در تانك ناپديد نشود.دماي قابل تحمل 28-22 درجه است .

امتیاز مطلب : 0

تعداد امتیازدهندگان : 0

مجموع امتیاز : 0

مطلب وعکس در باری ماهی اسکار

جمعه 10 آذر 1391 ساعت 10:48 | بازدید : 730 | نویسنده : [cb:post_author_name] | ( نظرات )

اسکار زرد یا اسکار لیموئی از جمله ماهیان کمیاب آکواریومی محسوب می شود. رنگ بدن این ماهی به رنگ زرد یک دست بدون هیچ نقشی بر روی آن است. ماهی اسکار با نام های سیچلاید مرمری و سیچلاید مخملی نیز شناخته می شود. اسکار انتخاب خوبی برای آکواریوم های بزرگ محسوب می شود. اسکار از جمله ماهیان گوشتخوار مقاوم است که به مراقبت زیادی نیاز ندارد. ماهی اسکار عمر زیادی می کند و تا 30 سانتی متر رشد می کند. افرادی که به نگهداری اسکار می پردازند پس از مدتی این ماهی را یکی از اعضای خانه ی خود خواهند دانست.

ماهی اسکار به آکواریومی با حداقل حجم 260 لیتر دارای سنگ های درشت در کف آن و تعدادی تخته سنگ در آن نیاز دارد. این حجم آکواریوم موجب رشد سریع تر ماهی و سلامت بیشتر آن می شود. هرچه اندازه ی ماهی کوچک تر باشد می توان از آکواریوم های کوچک تر استفاده کرد. اما با گذشت زمان و رشد ماهی باید آکواریوم نیز به آکواریومی بزرگتر تبدیل شود. بهتر است که از قرار دادن گیاه در آکواریوم این ماهی خودداری شود. اما در صورت استفاده از گیاه، باید از گیاهانی مقاوم استفاده نمود و روی ریشه ی آن ها را نیز به وسیله ی تخته سنگ پوشاند. زیرا اسکار درون سنگ های کف آکواریوم حفره ایجاد می کند و به راحتی می تواند به ریشه ی گیاهان صدمه وارد کند. اسکار به خوردن ماهی های کوچک تر از خود علاقه ی شدیدی نشان می دهد. به همین دلیل بهتر است که با ماهی های هم اندازه ی خود نگهداری شود. دمای 22 تا 28 درجه ی سانتی گراد و پی هاش 6.0 تا 8.0 برای این ماهی مناسب است.

ماهی نر و ماده رفتار صلح آمیزی با یکدیگر دارند. تشخیص جنسیت در ماهی اسکار کار دشواری است. مطمئن ترین راه، بررسی لوله ی ماهی ها است. نوک لوله ی ماهی نر تیز است در صورتی که نوک لوله ی ماهی ماده گرد است. این روش معایبی دارد که مهمترین آن این است که لوله ی ماهی ماده تنها در زمان تخمریزی بیرون می آید. تفاوت دیگر، شکل سر ماهی است. سر ماهی نر نسبت به سر ماهی ماده شکستگی بیشتری دارد. همچنین لب های ماهی نر نسبت به لب های ماهی ماده بزرگترند. ماهی اسکار در آبی شفاف و تمیز و در دمای 28 تا 31 درجه ی سانتی گراد تخمریزی می نماید. ماهی نر و ماده قبل از تخمریزی حفره ای در کف آکواریوم ایجاد می کنند. در شرایط عادی، تخمریزی درون این حفره انجام می شود. اما بهتر است که پس از مشاهده ی این عمل یک سنگ صاف مرمر درون آکواریوم قرار دهید. در این هنگام، ماهی ها تخته سنگ را به دقت تمیز کرده و بر روی آن تخمریزی می نمایند. لاروها پس از 24 ساعت از تخم خارج می شوند. در صورت مساعد بودن شرایط آکواریوم، والدین بدون هیچ مشکلی از نوزادان مراقبت خواهند کرد. اما در صورتی که شرایط آکواریوم مناسب نباشد ممکن است والدیت تخم ها و لاروهای خود را بخورند. تغذیه ی نوزادان پس از جذب کیسه ی زرده اهمیت فراوانی دارد. بهترین غذا برای آن ها نوزاد آرتمیا است.

ماهی اسکار را می توان با غذاهای مختلفی تغذیه نمود. دل مرغ، کرم خونی منجمد، ماهی های ریز زنده و غذاهای خشک برای این ماهی مناسب هستند. مصرف زیاد دل مرغ توصیه نمی شود. چرا که چربی بیش از حد موجب بروز بیماری های روده ای در ماهی خواهد شد.

ماهی اسکار در اندازه های مختلف با ماهی های مختلفی سازگاری دارد. در زمانی که اندازه ی ماهی اسکار کمتر از 10 سانتی متر است می توان آن را با انواع لوچ ها و شارک ها نگهداری نمود. در اندازه های بزرگتر بهتر است که ماهی اسکار با سایر هم نوعان خود نگهداری شود. اما به هر حال نگهداری آن با ماهی هایی همچون پرت، سورم و پنکوسی مشکل خاصی به وجود نخواهد آورد.

اسکار زرد - اسکار لیموئی

مطالب مرتبط: انواع مختلف اسکار ، ماهی شارک ، ماهی سورم

نوشته شده در دوشنبه بیست و سوم مرداد 1391ساعت 0:2 توسط سعید | آرشیو نظرات

اسکار قرمز در دو نوع مختلف با ترکیب رنگ قرمز- سیاه و قرمز- سفید وجود دارد. رنگ کلی بدن قرمز است و قسمت هایی بر روی سر سیاه یا سفید رنگ است. ماهی اسکار با نام های سیچلاید مرمری و سیچلاید مخملی نیز شناخته می شود. اسکار انتخاب خوبی برای آکواریوم های بزرگ محسوب می شود. اسکار از جمله ماهیان گوشتخوار مقاوم است که به مراقبت زیادی نیاز ندارد. ماهی اسکار عمر زیادی می کند و تا 30 سانتی متر رشد می کند. افرادی که به نگهداری اسکار می پردازند پس از مدتی این ماهی را یکی از اعضای خانه ی خود خواهند دانست.

اسکار قرمز

مطالب مرتبط: اسکار ، ماهی دیسکس ، معرفی تصویری ماهی اسکار ، ماهی اسکات

شته شده در شنبه هفتم مرداد 1391ساعت 0:2 توسط سعید | آرشیو نظرات

اسکار باله بلند در رنگ های مختلفی وجود دارد. تنها تفاوت آن با سایر گونه های اسکار، دم و باله های بلند و کشیده ی آن است. ماهی اسکار با نام های سیچلاید مرمری و سیچلاید مخملی نیز شناخته می شود. اسکار انتخاب خوبی برای آکواریوم های بزرگ محسوب می شود. اسکار از جمله ماهیان گوشتخوار مقاوم است که به مراقبت زیادی نیاز ندارد. ماهی اسکار عمر زیادی می کند و تا 30 سانتی متر رشد می کند. افرادی که به نگهداری اسکار می پردازند پس از مدتی این ماهی را یکی از اعضای خانه ی خود خواهند دانست.

اسکار باله بلند

مطالب مرتبط: ماهی اسکار ، تصاویر ماهی اسکار

نوشته شده در پنجشنبه بیست و نهم تیر 1391ساعت 0:2 توسط سعید | آرشیو نظرات

اسکار تایگر دارای دو نوع تایگر و تایگر آلبینو می باشد. نوع اول به رنگ سیاه با خال های قرمز بر روی بدن است و نوع دوم سفید رنگ است و خال های قرمزی بر روی بدن دارد. ماهی اسکار با نام های سیچلاید مرمری و سیچلاید مخملی نیز شناخته می شود. اسکار انتخاب خوبی برای آکواریوم های بزرگ محسوب می شود. اسکار از جمله ماهیان گوشتخوار مقاوم است که به مراقبت زیادی نیاز ندارد. ماهی اسکار عمر زیادی می کند و تا 30 سانتی متر رشد می کند. افرادی که به نگهداری اسکار می پردازند پس از مدتی این ماهی را یکی از اعضای خانه ی خود خواهند دانست.

اسکار تایگر آلبینو

اسکار تایگر

مطالب مرتبط: ماهی اسکار ، معرفی تصویری ماهی اسکار ، عکس از ماهی اسکار

وشته شده در شنبه هفدهم تیر 1391ساعت 0:2 توسط سعید | آرشیو نظرات

با توجه به این نکته که امروزه ماهی اسکار به یکی از محبوب ترین ماهیان آکواریومی تبدیل شده است بر آن شدیم تا در این پست به معرفی تصویری انواع مختلف این ماهی بپردازیم.

معرفی تصویری ماهی اسکار:

اسکار قرمز آلبینو اسکار تایگر آلبینو

اسکار بالن اسکار خونی

اسکار قرمز اسکار لیموئی سان شاین

اسکار قرمز Sunshine Lemon Oscar

اسکار تایگر اسکار باله بلند

اسکار معمولی

aka Wild type Oscar

گونه های معرفی شده از جمله معروف ترین گونه های اسکار به شمار می آیند. لازم به ذکر است که علاوه بر این گونه ها، گونه های دیگری نیز در منابع مختلف معرفی شده اند.

امتیاز مطلب : 0

تعداد امتیازدهندگان : 0

مجموع امتیاز : 0

ماهی کور غاری

جمعه 10 آذر 1391 ساعت 10:46 | بازدید : 344 | نویسنده : [cb:post_author_name] | ( نظرات )

اندازه ی این ماهی که بومی مکزیک است تا ۵/۷ و گاهی تا ۱۲ سانتی متر میرسد.چشم این ماهی در اثر زندگی در غار و فقدان نور به مرور زمان از بین رفته فقط اثری از آن باقی مانده است.این ماهی به طور کلی کور است.ولی احساس بویایی و لامسه و چشایی آن بسیار قوی است و این امر به خصوص هنگام تغذیه ی این ماهی مشاهده میگردد.نرها از ماده ها لاغر تر و کشیده ترند.

در شرایط طبیعی این ماهی ها همه چیز خوارند ولی در آکواریوم بیشتر علاقه به خوردن گیاهان و تخم ماهی ها دارند.برای نگهداری آن ها احتیاج به آب نسبتا سخت و دمای ۲۶ تا ۲۷ درجه ی سانتی گراد میباشد.

تخمریزی آن ها تقریبا مشابه اعضاء خانواده ی کاراسین ها است.در هر مرحله از تخم ریزی ماهی ماده ۱۰ عدد تخم بر روی گیاهان میگذارد.چسبندگی تخم ها زیاد نیست و گاهی تعدادی از آن ها به کف آکواریوم میریزند.والدین به ندرت تخم های خود را میخورند.با وجود این بهتر است بعد از تخم ریزی آن ها را از آکواریوم خارج نمود.برای تخم ریزی آن ها احتیاج به سنگریزه در کف آکواریوم نیست و فقط میتوان یک یا دو دسته گیاه بریده را که با وزنه ای سنگین شده اند در یک طرف آکواریوم قرار داد.

نوزاد ها پس از خروج از تخم دارای چشم های طبیعی با رنگدانه های سیاه میباشند.ولی هنگامی که ۱۸ روز از سن آن ها گذشت کم کم چشم ها پهن شده و روی آن با یک بافت از جنس زجاجیه پوشیده میشود.از این پس تدریجا چشم ها کوچک تر شده و پس از ۵۲ روز کلا با بافتی از زجاجیه پوشیده میشود.با رشد بیشتر ماهی باز هم چشم ها کوچک تر شده و به ۲ میلیمتر میرسند.در این حالت لایه ای از چربی نیزبین پوست و چشم جمع می گردد.

ماهی کور غاری ایران کور غاری ایرانی

مطالب مرتبط: معرفی ماهیان آب شیرین ، معرفی تصویری ماهیان زینتی

امتیاز مطلب : 0

تعداد امتیازدهندگان : 0

مجموع امتیاز : 0

ماهی دم برطی

جمعه 10 آذر 1391 ساعت 10:43 | بازدید : 453 | نویسنده : [cb:post_author_name] | ( نظرات )

اندازه ی این ماهی که بومی غرب آفریقاست تا ۶ سانتی متر می رسد.دارای رنگ آمیزی بسیار زیبا و درخشان است و لبه های بالای باله های ماهی نر سفید رنگ است.این ماهی اگر در شرایط نامساعد نگهداری شود لاغر و باریک شده و هرگز باله های زیبای خود را باز نمی کند.حرارت مناسب برای زیست آن ۲۲تا۲۵ درجه ی سانتیگراد و حرارت لازم برای تخمریزی آن ۲۵تا۲۷ درجه ی سانتیگراد و پ-هاش لازم ۸/۶ یعنی کمی اسیدی است.نوزادها ۱۴تا۱۶ روز بعد از لقاح از تخم خارج می شوند.باید پس از تخمریزی والدین از آکواریوم خارج شوند.اگر به نوزادها ابتدا به مقدار زیاد انفوزویر و سپس دافنی کوچک داده شود رشد و نمو آن ها بسیار سریع خواهد بود.

مطالب مرتبط: ماهی مولی ، عکس از ماهی گوپی ، ماهی پلاتی

امتیاز مطلب : 0

تعداد امتیازدهندگان : 0

مجموع امتیاز : 0

مطلب وعکس درباری ماهی شارک

جمعه 10 آذر 1391 ساعت 10:38 | بازدید : 1627 | نویسنده : [cb:post_author_name] | ( نظرات )

سيلور شارك از دسته ماهیان شارک محسوب می شود که خصوصیات پرخاشگری و جنب و جوش شارک ها را دارا می باشد. ماهی سیلورشارک مي تواند تقريباً تا 35 سانتي متر رشد كند. ولي در آكواريوم هایی كه جاي كافي براي شنا كردن آنها وجوذ نداشته باشد، اندازه ي آن ها كوچكتر از اين مقدار خواهد شد.

در حمل و نقل، باید آن ها را به آرامي جابجا كرد و نيز در هفته ي اولي كه در تانك قرار داده مي شوند مورد مراقبت مخصوص قرار گيرند تا دچار بيماري و يا استرس و در نهايت مرگ نشوند. رشد اين ماهي نسبتاً مناسب است و ماهياني هستند كه هر نوع غذايي را مي خورند و هر چيزي كه به داخل دهانشان برود ديگر خارج نخواهد شد. وجود درپوش برای آکواریوم سیلورشارک ضروری است. چرا که این ماهی پرشگر خوبی است. دمای 24 تا 28 درجه ی سانتی گراد و پی هاش 6.5 تا 7.5 برای سیلورشارک مناسب است.

تکثیر سیلور شارک در آکواریوم کار دشواری است و تکثیر آن ها اغلب در محیط های طبیعی مانند دریاچه ها صورت می گیرد. تشخیص جنسیت از روی جثه ی ماهی تا حدودی امکان پذیر است. ماهی ماده در سن مشابه اندازه ی بزرگتری نسبت به ماهی نر دارد.

سیلور شارک از اغلب غذا ها از جمله كرم ها، دل گاو و پلت ها تغديه مي كند و نیز علاقه ی خاصی به خوردن نخود فرنگی پخته که پوست آن نیز کنده شده است نشان می دهد.

بر خلاف رفتار پرخاشگرانه ی این ماهی، نگهداری آن با اکثر ماهی ها مقدور است. سیلور شارک با ماهی هایی همچون لوچ ها، آنجل، سایر شارک ها و سیچلایدها سازگاری دارد.

سیلور شارک

مطالب مرتبط: ماهی شارک ، معرفی تصویری انواع ماهی شارک ، رینبو شارک

شته شده در پنجشنبه پنجم مرداد 1391ساعت 0:2 توسط سعید | آرشیو نظرات

شارک روباه سیامی بومی هند، تایلند و اندونزی است. شارک روباه ماهی ای مناسب برای آکواریوم های اجتماعی است. این ماهی در آکواریوم های گروهی، در کنار سایر هم نوعان خود می ماند و نسبت به سایر ماهی های آکواریوم بی تفاوت است.

آکواریومی همراه با گیاه و تخته سنگ برای این ماهی لازم است. همچنین شرایط آکواریوم باید به گونه ای باشد که رشد خزه و جلبک در آکواریوم مقدور باشد. چرا که جلبک ها غذای این ماهی را تشکیل می دهند. لازم به ذکر است است که این ماهی موجودی کف خوار نیست و باید با غذاهای همچون کرم خونی، غذاهای خشک و غذاهای منجمد تغذیه شود.

شارک روباه حداکثر تا 8.5 سانتی متر رشد می کند. به همین دلیل می توان آن را در آکواریوم های کوچک نیز نگهداری نمود. این ماهی علاقه ی زیادی به پرش دارد. به همین دلیل آکواریوم این ماهی باید دارای درپوش باشد. دمای 24 تا 28 درجه ی سانتی گراد و پی هاش 6.5 تا 7 برای این ماهی مناسب است.

شارک روباه

مطالب مرتبط: ماهی شارک ، معرفی تصویری ماهی شارک

ته شده در سه شنبه هشتم فروردین 1391ساعت 9:52 توسط سعید | آرشیو نظرات

معرفی جامع انواع ماهی شارک:

شارک سیاه شارک دم قرمز

شارک رنگین کمانی شارک رنگین کمانی

شارک آپولو پوزه خرگوشی

پوزه خرگوشی

شارک روباه سیلور شارک

شته شده در شنبه بیست و هفتم اسفند 1390ساعت 8:43 توسط سعید | آرشیو نظرات

ماهی پوزه خرگوشی با نام های بسیاری از جمله ماهی شارک باله بلند چینی، ماهی مکنده ی آسیایی و شارک راه راه چینی شناخته می شود. پوزه خرگوشی در اصل زیر گروه ماهیان شارک و یکی از قدیمی ترین ماهیان این گونه محسوب می شود. ماهی پوزه خرگوشی دارای باله ی پشتی بسیار بلند و رنگ راه راه بر روی بدن است. با گذشت زمان و مسن تر شدن ماهی، رنگ بر روی بدن کم رنگ تر می شود. این ماهی در طبیعت تا حدود 90 سانتی متر رشد میکند. اما در آکواریوم تنها 40 تا 50 سانتی متر رشد می کند که البته این اندازه نیز عدد قابل توجهی است.

با گذشت زمان و بزرگ تر شدن ماهی، پوزه خرگوشی نسبت به شرایط آب حساس تر می شود. لذا فیلتراسیون قوی و تامین اکسیژن کافی برای این ماهی ضروری است. لازم به ذکر است که این ماهی به آکواریومی بزرگ با حداقل حجم 125 گالن نیاز دارد. دمای 15 تا 27.5 درجه ی سانتی گراد و پی هاش 6.5 تا 7.5 برای این ماهی مناسب است.

پوزه خرگوشی ماهی ای صلح جو است و این ویژگی در محیط طبیعی زندگی اش نمایان تر است. این ماهی تخم گذار به نور زیادی در آکواریوم احتیاج ندارد. پوزه خرگوشی موجودی همه چیز خوار است. اما بهتر است که در رژیم غذایی این ماهی، بیشتر غذاهای گیاهی قرار بگیرند. غذاهایی همچون خزه و جلبک های رشد یافته در ته آکواریوم و کرم خونی منجمد برای این ماهی مناسب است. لازم به ذکر است که غذای این ماهی باید به گونه ای باشد که در کف آکواریوم قرار بگیرد.

بهتر است که این ماهی با ماهی هایی هم اندازه ی خود و نسبتا" صلح جو نگهداری شود. همچنین پوزه خرگوشی با انواع کت فیش ها نیز سازگاری دارد.

پوزه خرگوشی

مطالب مرتبط: ماهی شارک

شته شده در سه شنبه شانزدهم اسفند 1390ساعت 10:40 توسط سعید | آرشیو نظرات

شارک سیاه با نام شارک سیاه لبئو نیز شناخته می شود.در برخی کشورها این ماهی به عنوان یک غذای مهم برای مردم محسوب می شود.این ماهی بسیار پرجنب و جوش و قدری پرخاشگر است.به همین علت برای نگهداری در آکواریوم هایی با انواع مختلف ماهی ها توصیه نمی شود.

شارک سیاه تنها شارکی است که نباید در آکواریوم آن گیاه قرار داده شود.چرا که وجود گیاه در آکواریوم این ماهی، بسیاری از عادت های غذایی او را تغییر می دهد و این اتفاق خوبی برای این ماهی نیست.توصیه می شود که آکواریوم این ماهی دارای درپوش باشد.زیرا این ماهی پرشگر بسیار خوبی است و ممکن است که خود را از داخل آکواریوم به بیرون پرتاب نماید.این ماهی به آکواریومی بزرگ با حداقل حجم 265 لیتر نیاز دارد.چرا که این ماهی تا 60 سانتی متر رشد می کند.دمای مناسب برای شارک سیاه در حدود 23.5 تا 27 درجه است.

شارک سیاه ماهی سختگیری در غذا خوردن نیست و می توان آن را با انواع غذاها از جمله غذاهای خشک، غذاهای منجمد، کرم خونی و همچنین غذاهای گیاهی تغذیه نمود.

شارک سیاه با ماهی های بارب، دانیو، گورامی، لوچ و سیچلایدهای آمریکای جنوبی سازگاری دارد.البته این سازگاری نسبی بوده و درگیری در آکواریوم مشاهده خواهد شد.

امتیاز مطلب : 0

تعداد امتیازدهندگان : 0

مجموع امتیاز : 0

مطلب درباری ماهی مولی

جمعه 10 آذر 1391 ساعت 10:34 | بازدید : 550 | نویسنده : [cb:post_author_name] | ( نظرات )

مولی باله بلند مولی دم بربطی

مولی دالماسی مولی بالنی

شته شده در دوشنبه بیست و دوم اسفند 1390ساعت 10:10 توسط سعید | آرشیو نظرات

مولی بادبان باله با نام مولی غول پیکر نیز شناخته می شود.این ماهی دارای تنوع رنگ بسیاری است که معروف ترین آن ها سیاه رنگ و پلاتینی رنگ است.مولی بادبان باله دارای باله هایی به شکل بادبان کشتی است.این ماهی باله های خود را بیشتر در زمان جفتگیری، برای جلب توجه ماهی مقابل باز می کند.

مولی می تواند خود را با انواع شرایط آب وقف دهد.با توجه به این موضوع، نکته ی قابل توجه این است که با تغییر تدریجی شرایط آب می توان این ماهی را از یک آکواریوم آب شیرین به یک آکواریوم آب شور منتقل نمود.توصیه می شود در آکواریومی که ماهی مولی زندگی می کند به ازای هر گالن آب یک قاشق چای خوری نمک به آب آکواریوم اضافه شود.ماهی مولی به آکواریومی با حداقل حجم 30 گالن (114 لیتر) همراه با انواع گیاهان مفاوم همچون ساژیتاریا، والزنریا و آنوبیاس نیاز دارد.این ماهی نیاز به غذای زیادی دارد.لذا پسماندی که از غذاها در آب آکواریوم بافی می ماند نیاز به فیلتراسیون قوی در آکواریوم را مسلم می کند.مولی دارای طبیعتی صلح جو است.به همین دلیل این ماهی گزینه ی مناسبی برای نگهداری در آکواریوم های اجتماعی به حساب می آید.ماهی های مولی همواره در آکواریوم یکدیگر را و همچنین ماهی های جوان سایر گونه ها را تعقیب می کنند.این امر به علت میل دائمی این ماهی ها به جفتگیری است.دمای 20 تا 28 درجه ی سانتی گراد و پی هاش 7 تا 8/7 برای این ماهی مناسب است.

تشخیص جنس ماهی در ماهی مولی بسیار ساده است.ماهی نر دارای عضوی برای جفتگیری در قسمت زیرین شکم می باشد که ماهی ماده فاقد این عضو است.مولی از دسته ماهیان زنده زا است که برای تکثیر نیاز به زایشگاه دارد.ماهی های زنده زا پس از بارور شدن توسط ماهی نر و انجام لقاح داخلی نوزادان را از شکم خود خارج می کنند.نوزادان در هنگام تولد بسیار کوچک هستند و در صورت نداشتن پناهگاه توسط سایر ماهی ها و حتی خود ماهی مادر خورده می شوند.وجود گیاه در آکواریوم پناهگاه هایی را برای نوزادان فراهم کرده و احتمال زنده ماندن آن ها را افزایش می دهد.در هر صورت توصیه می شود که برای تکثیر موفق این ماهی حتما" از زایشگاه استفاده شود.چرا که زایشگاه اجازه ی دسترسی حتی ماهی ماده را نیز به نوزادان نمی دهد.ماهی ماده به طور متوسط هر 60 تا 70 روز نوزادانی را متولد می کند و در هر بار 10 تا 60 لارو از او متولد می شوند.

ماهی مولی را می توان با انواع غذاهای خشک و نوزاد سایر ماهی ها تغذیه نمود.در بهترین شرایط باید روزی سه مرتبه غذادهی انجام شود.

ماهی مولی با ماهی های گوپی، پلاتی، دم شمشیری، تترا، دانیو و رازبورا سازگاری کامل و با ماهی های بارب، گورامی و لوچ سازگاری نسبی دارد.

مطالب مرتبط: ماهی مولی ، مولی بالنی ، مولی دالماسی ، مولی دم بربطی

وشته شده در شنبه دهم دی 1390ساعت 16:25 توسط سعید | آرشیو نظرات

مولی دم بربطی از دسته ماهیانی است که به صورت تکثیر گزینشی به وجود آمده است.مولی دم بربطی دارای تنوع رنگ سیاه و سفید است.همچنین این ماهی دارای دمی به شکل چنگ است.

مطالب مرتبط: ماهی مولی ، مولی بالنی ، مولی دالماسی ، مولی باله بلند

وشته شده در شنبه پنجم آذر 1390ساعت 13:43 توسط سعید | آرشیو نظرات

مولی دالماسی از دسته ماهیانی است که توسط تکثیر گزینشی به وجود آمده است.این ماهی دارای بدنی سیاه و سفید است.

مطالب مرتبط: ماهی مولی ، مولی بالنی ، مولی دم بربطی ، مولی باله بلند

وشته شده در دوشنبه دوم آبان 1390ساعت 22:50 توسط سعید | آرشیو نظرات

مولی بالنی از دسته ماهیانی است که توسط تکثیر گزینشی به وجود آمده است.این ماهی دارای پشتی گرد و قوس مانند و شکمی بزرگ است.این گونه ی مولی دارای رنگ های سیاه، سفید و زرد می باشد.عضو جفتگیری در ماهی نر بسیار برجسته و مشخص است.

امتیاز مطلب : 0

تعداد امتیازدهندگان : 0

مجموع امتیاز : 0

صفحه قبل 1 ... 16 17 18 19 20 ... 32 صفحه بعد