رامیزی بولیویایی از جمله ماهیان رودخانه های آمریکای جنوبی است. این ماهی بسیار صلح جو است. رامیزی بولیویایی به با وفایی نسبت به جفت خود مشهور است. این ماهی دارای رنگ قهوه ای- طلائی همراه با نقاط مایل به قرمز بر روی بدن است. یک نقطه ی سیاه در قسمت مرکزی بدن ماهی و یک خط سیاه در زیر چشم ماهی وجود دارد. رامیزی بولیویایی به آکواریومی با حداقل حجم 115 لیتر همراه با پوشش گیاهی متراکم نیاز دارد. همچنین وجود فضای کافی برای شنا و تحرک ماهی، لازم و ضروری است. وجود فضاهای غار مانند برای پنهان شدن ماهی و تخته سنگ هایی برای تخمریزی ماهی در آکواریوم، فضایی مانند محیط طبیعی زندگی این ماهی را به وجود می آورد. رامیزی بولیویایی انتخابی عالی برای آکواریوم های اجتماعی به حساب می آید. دمای 22 تا 26 درجه ی سانتی گراد و پی هاش 7 برای این ماهی مناسب است. رامیزی بولیویایی ماهی ای تخمگذار است و در آبی نسبتا" قلیایی با جریان ملایم به خوبی تولید مثل می کند. در زمان جفتگیری لازم است که دمای آب آکواریوم در حدود 3 تا 5 درجه افزایش پیدا کند. همچنین در این زمان باید زغال اکتیو به فیلتر آکواریوم اضافه شود تا میزان اسیدی بودن آب کاهش یابد. ماهی ماده در حدود 200 عدد تخم می ریزد. این کار بر روی یک سنگ مسطح انجام می شود. ماهی نر و ماهی ماده هر دو با هم کار مراقبت از تخم ها و پس از آن مراقبت از لارو ها را به عهده می گیرند. در رژیم غذایی رامیزی بولیویایی می توان غذاهای بسیاری را قرار داد. چرا که این ماهی موجودی تقریبا" همه چیزخوار است. غذاهایی همچون کرم خونی منجمد یا خشک، غذاهای بسته بندی، آرتیمیای زنده یا منجمد و کرم، غذاهای خوبی برای این ماهی به حساب می آیند. رامیزی بولیویایی با ماهی هایی همچون آنجل، بارب، دانیو، دیسکس، گورامی، انواع لوچ ها و سیچلایدهای آمریکای جنوبی سازگاری دارد.                  مطالب مرتبط: رامیزی ، سیچلایدهای آمریکایی ، معرفی انواع سیچلاید

وشته شده در  پنجشنبه بیست و پنجم اسفند 1390ساعت 0:5  توسط سعید |  آرشیو نظرات

رامیزی یکی از زیباترین و در عین حال آرامترین سیچلایدهای در اندازه کوچک میباشد.دارای نام علمی Microgeophagus ramirezi است و در ایران به نام های رامیزی-رامیزیا و در دیگر نقاط به همین نام رامیزی -بولو-گلد-جرمن رم و همچنین سیکلید پروانه ای شهره است.این ماهی میتواند به 7.5 سانتیمتر برسد.بومی آمریکای جنوبی و ریو اوریوناکو و قسمتهای از کلمبیاست.یک جفت از آن حداقل به 50-60 لیتر آب احتیاج دارند.نرها معمولا کمی درشتر و خوشرنگتر و همچنین در باله پشتی در شعاع 1-2 (اوایل باله پشتی)دارای باله بلندتر و گسترده تری نسبت به ماده ها میباشند وماده ها  معمولا نسبت به نرها کمی کوچکترند. در هنگام زاد و ولد در قسمت زیرین آنها میتوان نقاط مایل به صورتی را مشاهده کرد.دارای رژیم غذایی گوشتخوار میباشند و به غذا های زنده ریز از جمله آرتمیا لارو پشه ها و... علاقه فراوانی نشان میدهند.برای تخم گذاری آنها باید یک سطح صاف مانند سنگ صاف یا چوب آماده و آنها را خوب تغذیه کنید. ماهی نر نسبت به هر جسم متحرکی اطراف محل تخمگذاری بشدت واکنشی تا سر حد مرگ نشان میدهد.با رامیزی میتوانید گیاه طبیعی رو بخوبی نگه دارید.