سیچلاید هاپلو از دسته سیچلایدهای آفریقایی است که در مناطق ساحلی دریاچه ی ویکتوریا یافت می شود. این ماهی معمولا" آب های کم سطح را برای زندگی خود انتخاب می کند. مکان هایی که در آن ها تخته سنگ و گیاه و شاخه های نی یافت می شود. سیچلاید هاپلو در گروه های شش تا هفت تایی شامل یک ماهی نر و پنج یا شش ماهی ماده زندگی می کنند. سیچلاید هاپلو در کل ماهی نیمه پرخاشگری است. اما ماهی های اطراف این ماهی نیز در خلق و خوی او تاثیر دارند. سیچلاید هاپلو به راحتی به ماهی های کوچک تر از خود صدمه وارد می کند و همچنین از جانب سیچلایدهای بزرگتر از خود نیز مورد حمله قرار می گیرد. آکواریومی پوشیده با سنگ های ریز شنی و دارای تخته سنگ های متعدد برای این ماهی مناسب است. وجود تخته سنگ فضاهایی را برای پنهان شدن ماهی و قلمروطلبی او فراهم می کند. قرار دادن گیاهان مقاوم در آکواریوم این ماهی توصیه می شود. زیرا وجود گیاه در سلامتی و شادابی این ماهی تاثیر خواهد داشت. دمای 23 تا 27.5 درجه ی سانتی گراد و پی هاش 7.2 تا 8.6 برای این ماهی مناسب است. سیچلاید هاپلو مانند اکثر سیچلایدها موجودی همه چیزخوار است و می توان آن را با انواع غذاها مانند حشرات، کرم ها و سایر غذاهای خشک و منجمد تغذیه نمود. نگهداری این ماهی با سایر هم نوعانش بهترین انتخاب است. همچنین می توان سیچلاید هاپلو را با سایر سیچلایدهای آفریقایی هم اندازه نگهداری نمود.

سیچلاید جوئل یا جوئل فیش از جمله سیچلایدهای آفریقایی است که تکثیر آن نسبتا" آسان است. این ماهی بر خلاف اکثر سیچلایدهای آفریقایی، دهان پرور نیست و لاروها را در درون دهان خود نگهداری نمی کند. آکواریومی که برای تولید مثل این ماهی در نظر گرفته می شود باید دارای مشخصات زیر باشد: آکواریوم خالی از سنگ در کف باشد. یک عدد کوزه ی سفالی درون آن قرار بگیرد. از فیلترهای اسفنجی با فشار هوای پایین برای تصفیه ی آب استفاده شود. تشخیص جنسیت در سیچلاید جوئل کار دشواری است و معمولا" نر ها در گروه مشخص می شوند. اما با این وجود ماهیان ماده شکم بزرگتری نسبت به ماهی نر دارند و همچنین شکستگی بر روی سر ماهی نر بیشتر از ماهی ماده است. برای شروع ابتدا ماهی نر را به آکواریوم معرفی کنید و او را به تنهایی در آکواریوم تولید مثل رها کنید. پس از دو روز ماهی ماده را در کنار ماهی نر قرار دهید. در صورتی که ماهی ماده نیز در این دو روز تنها بوده باشد جفتگیری آسان تر صورت می پذیرد. پس از قرار گرفتن جفت ماهی در کنار هم، در صورت آماده بودن ماهی ها، تخمریزی انجام می گیرد. ماهی ماده درون کوزه ی سفالی تخمریزی کرده و ماهی نر تخم ها را بارور می کند. در صورتی که ماهی ها احساس امنیت نسبت به مکان اولیه ی تخمریزی نداشته باشند، تخم ها را با دهان خود به مکانی دیگر منتقل می کنند. کمتر دیده شده است که ماهیان جوئل پس از نخمریزی به تخم های خود صدمه وارد کنند یا آن ها را بخورند. تخم ها بسیار ریز هستند و در ابتدا رنگ روشنی دارند. پس از گذشت ۲ روز رنگ تخم ها تیره می شود و در روز سوم لاروها به تدریج از تخم خارج می شوند. لاروها در ابتدا قدرت شنا کردن را ندارند و درون همان کوزه می مانند. در این زمان والدین به شدت مراقب آن ها هستند و در صورت خارج شدن آن ها از کوزه، مجددا" آن ها را به کوزه باز می گردانند.لاروها ۲۴ تا ۴۸ ساعت پس از خروج از تخم قادر به شنا کردن خواهند بود و به صورت گله ای به همراه والدین خود در آکواریوم شنا می کنند. در این زمان باید آن ها را با غذاهای بسیار ریز و پودر شده تغذیه نمود. مراقبت والدین از فرزندان ادامه پیدا می کند تا زمانی که ماهی ماده مجددا" باردار شود. معمولا" بارداری مجدد ماهی ماده ۴ هفته پس از تخمریزی قبلی می باشد. به همین دلیل بهتر است که والدین را بین هفته ی دوم و سوم از آکواریوم خارج نمایید. خارج کردن والدین زودتر از این زمان توصیه نمی شود. چرا که به علت جوان بودن لاروها تلفات بالا خواهد رفت. نوزادان پس از تقریبا" ۲ ماه رنگ پیدا می کنند و به مقاومت بدنی بالایی می رسند. در پرورش سیچلاید جوئل تصاویر زیبایی از عشق والدین به فرزندان دیده می شود. والدین در هنگام شنای نوزادان به دقت مراقب آن ها هستند و در صورت خارج شدن از گله، آن ها را به گله باز می گردانند. در برخی مواقع والدین غذاهای درشت را خرد کرده و آن ها را برای تغذیه ی نورادان در آب رها می کنند. در هنگام شب نوزادان را در گوشه ای از آکواریوم جمع می کنند و ... .

سیچلاید جان استونی از دسته سیچلایدهای دریاچه ی ویکتوریا در تانزانیا است. محبوبیت این ماهی به دلیل رنگ آمیزی زیبای آن و رفتار صلح آمیز او است. تکثیر این ماهی در آکواریوم کار دشواری است. تولید مثل این ماهی در محیط طبیعی نیز به ندرت انجام می پذیرد و به همین دلیل نسل این ماهی زیبا رو به انقراض است. سیچلاید جانستونی دارای بدنی نقره ای است که خط هایی سیاه به طور عمودی بر روی آن قرار گرفته اند. زیر شکم ماهی نیز قرمز و زرد رنگ است. وجود تخته سنگ و فضاهایی برای پنهان شدن در آکواریوم سیچلاید جانستونی الزامی است. ماهی زمانی که احساس ترس کند به این حفره ها پناه برده و از استرس دور می ماند. نگهداری از این ماهی صلح جو آسان است. جانستونی به راحتی با ماهی های صلح جوی هم اندازه ی خود وقف پیدا می کند. جنس نر این ماهی تا 12 سانتی متر و جنس ماده تا 10 سانتی متر رشد می کند. نگهداری سیچلاید جانستونی با سیچلایدهای پرخاشگر آفریقایی عملی اشتباه است و منجر به مرگ ماهی جانستونی می شود. دمای 23.5 تا 27 درجه ی سانتی گراد و پی هاش 7.0 تا 8.5 برای این ماهی مناسب است. سیچلاید جانستونی غذاهای مختلف را می پذیرد. غذاهایی چون دافنی، میگو، حشرات و غذاهای خشک مخصوص سیچلاید ها برای این ماهی مناسب است. غذا در طول روز باید به دفعات به ماهی داده شود و سعی شود که از غداهای متنوع استفاده شود. تخمریزی در آکواریومی با حداقل حجم 125 گالن و دارای تخته سنگ های مسطح انجام می پذیرد. ماهی ماده تا 2 ماه پس از خروج لاروها از تخم از آن ها مراقبت می کند. به همین دلیل نگهداری نوزادان با والدین مشکلی ایجاد نمی کند. نوزادان باید با غذاهای کوچک و ریز مانند نوزاد میگوی آب شور تغذیه شوند.                         انواع ماهی سیچلاید

سیچلاید امپراتور که با نام سیچلاید غول پیکر نیز شناخته می شود، بومی دریاچه ی تانگانیکا در قاره ی آفریقا است. علت نامگذاری این ماهی رشد قابل توجه آن نسبت به سایر سیچلاید ها است. سیچلاید امپراتور تا 36 سانتی متر رشد می نماید. بر روی بدن این ماهی خال هایی سیاه  در امتداد افقی قرار گرفته اند. سیچلاید امپراتور ماهی پرخاشگری است و با توجه به اندازه ی بزرگ آن بهتر است که با سایر سیچلاید های آفریقایی نگهداری نشود. نگهداری سیچلاید امپراتور در آکواریوم های خانگی متداول نیست. زیرا این ماهی به اکواریومی با حداقل حجم 500 گالن احتیاج دارد. وجود تخته سنگ در آکواریوم موجب پدید آمدن محیطی مشابه محیط طبیعی زندگی ماهی می شود. سیچلاید امپراتور با گیاهان آکواریومی سازگاری ندارد و به سرعت آن ها را نابود می کند. دمای 24.5 تا 26 درجه و پی هاش قلیایی در حدود 8.6 برای این ماهی مناسب است. در زمان تولید مثل، ماهی ماده بر روی یک سطح صاف تخمگذاری نموده و ماهی نر تخم ها را بارور می کند. پس از خروج نوزادان از تخم، والدین آن ها را به درون گودالی که از قبل آماده کرده اند منتقل می نمایند. این کار برای محافظت از نوزادان صورت می گیرد. در طبیعت تعداد زیادی از نوزادان به وسیله ی سایر ماهی ها خورده می شوند. زمانی که نوزادان قدرت شنا کردن پیدا کنند همراه والدین خود درون آب به شنا می پردازند. در این زمان نیز والدین، نوزادان را در محیط میان خود قرار می دهند و از آن ها مراقبت می نمایند. غذاهای بسته بندی مخصوص سیچلاید و همچنین ماهی های زنده ی کوچک تر از امپراتور غذای مناسبی برای این ماهی به حساب می آیند.

سیچلاید کدنگو که با نام سیچلاید بورلی نیز شناخته می شود بومی دریاچه ی مالاوی در آفریقا است. این ماهی دارای سر و دمی آبی است. سایر نقاط بدن این ماهی در برخی به رنگ قرمز و در برخی دیگر به رنگ زرد است. ماهی نر دارای رنگ براق تری نسبت به ماهی ماده است و جثه ی بزرگتری نسبت به ماهی ماده دارد. آکواریوم این ماهی نیاز به تخته سنگ دارد تا فضاهایی برای پنهان شدن ماهی وجود داشته باشد. استفاده از گیاه طبیعی در آکواریوم این ماهی ممکن نیست. چرا که سیچلاید بورلی نیز مانند سایر سیچلاید ها به گیاهان صدمه وارد کرده و آن ها را از بین می برد. دمای 23 تا 28 درجه ی سانتی گراد و پی هاش 7.7 تا 8.6 برای این ماهی مناسب است. سیچلاید کدنگو از جمله ماهیان دهان پرور است. جفت ماهی ابتدا بر روی سطحی صاف تخمریزی می نمایند و سپس تخم ها را به داخل دهان خود انتقال می دهند. لارو ها در درون دهان والدین از تخم خارج می شوند و در حدود 2 هفته در دهان والدین خود زندگی می کنند. سیچلاید بورلی را می توان با غذاهایی همچون کرم خونی منجمد و غذاهای خشک مخصوص سیچلاید تغذیه نمود. سیچلاید کدنگو با سایر سیچلایدهای دریاچه ی مالاوی همچون دلفیتی، ماکرو، اوراتاس و پلی سیگما سازگاری دارد.